Gdzieś od końca stycznia osoby pojedyncze przemykają prędko do sklepu po chleb i bladego pomidorka, unikają wizyt na poczcie, jak od zarazy stronią od supermarketów. Cienie rzucane przez wszystkie serduszka i pluszaczki z napisem „walentynki” kładą się na nich parzącym dotykiem. Dzień obchodów patrona osób chorych psychicznie trochę zbyt namolnie przypomina wielu o samotności i brakach.

Bliskości emocjonalnej potrzebujemy wszyscy, rzecz w tym, że jest ona niezwykle trudna do znalezienia. Chcemy poznawać nowe, ciekawe osoby, a potencjalnie może znaleźć Inną Ważną Osobę, z którą można być blisko, jednak sygnały płynące ze świata często powodują, że się wycofujemy albo negatywnie oceniamy możliwości. Niektórzy obwiniają za bycie w pojedynkę siebie, niektórzy złoszczą się na świat. Ale problem osamotnienia czy izolacji, zostaje nierozwiązany.  

Samotność to nie to samo, co osamotnienie. Można być w parze i czuć się niewidzianym i bardzo osamotnionym. Można nie mieć związków stabilnych, a mimo to czuć się wspartą_ym, zasobną_ym w życiodajne kontakty międzyludzkie.

Psychologowie wiedzą, że osamotnienie jest dla nas równie szkodliwe, co niezdrowy tryb życia. Nasze mózgi i nasza psychika ewoluowały tak, by dzięki społecznemu zaangażowaniu budować więzi i tworzyć społeczności oraz kulturę. Będziemy rozmawiać o tym, gdzie my popełniamy błędy myśląc źle o byciu w pojedynkę? Jaki rodzaj samotności jest korzystny dla naszego zdrowia psychicznego? Co autonomia ma z tym wszystkim wspólnego? I przyjrzymy się różnym perspektywom radzenia sobie z obydwoma stanami.

Na tym webinarze:
– poznasz różnice między samotnością i osamotnieniem
– sprawdzisz swoje nastawienie i strategie wobec obydwu stanów
– sprawdzisz, co może wzmagać twoje poczucie osamotnienia
– dowiesz się, jak autonomia wspiera właściwe wybory

DLA KOGO?
Dla ludzi, którzy_e żyją w pojedynkę i nie do końca są zadowoleni_ne z tego stanu oraz dla tych, którzy_e doświadczają izolacji i osamotnienia, mimo bycia w relacji.