Porozmawiamy o jakościach naprawdę mistrzowskich i ciężkich do osiągnięcia w naszych czasach. Jesteśmy nauczeni jak optymalizować siebie i jak nieustannie wydawać energię na zewnątrz, w celu uzyskania jakiegoś efektu. Kierowanie uwagi do środka i spożytkowanie swojej energii na coś innego, niż praca, jest uważane za marnotrawstwo czasu. Jednocześnie jesteśmy tak zmęczeni, tak wyeksploatowani, że nawet urlopy nie przywracają nam sił, bo często po prostu nie umiemy wypoczywać, nie umiemy odciąć się od obowiązków lub chociaż myślenia o nich. Łagodne nawiązywanie kontaktu ze sobą to wielka umiejętność i będziemy o niej rozmawiać i szukać do niej drogi.

Zrozumiesz związek łagodności i kontaktu ze sobą z ogólnym dobrostanem. Poznasz pytania prowadzące do zrozumienia własnych potrzeb i trudności związanych z ich zaspokajaniem. Być może poczujesz za czym tęsknisz i dlaczego na dźwięk słowa „delikatność” dostajesz dreszczy irytacji.

♦ Twoi wrogowie łagodności

♦ Rozpoznawanie momentu spustowego

♦ Jak to robić? Jak to ćwiczyć?

DLA KOGO?

Dla wszystkich osób, które chciałyby się czasem dobrze traktować, a nie zawsze im wychodzi. Dla tych, co mają pod opieką mniejsze istoty, które potrzebują łagodności. Dla tych, którzy mają trudności z wypoczynkiem i regeneracją.

Słowa “sukces” i “porażka” w powszechnym zrozumieniu straciły swoje pierwotne znaczenie. Zamiast opisywać stan rzeczy, czyli określać różnicę pomiędzy stanem obecnym a oczekiwanym – zaczęły opisywać ludzką wartość. W społeczeństwie, które chce “szybciej, wyżej i dalej” porażka to powód do wstydu. Wzbudza negatywne emocje i powstrzymuje nas przed podejmowaniem nowych wyzwań. Powstrzymuje przed rozwojem, nauką i poszerzaniem swoich możliwości. Działa jak hamulec ręczny, który zaciągamy ze strachu przed wypadkiem. 

Dzisiaj poćwiczymy upadanie, wstawanie oraz opakowywanie się w izolacyjną warstwę wyrozumiałości do samego(-ej) siebie.

Warto wrócić do podstawowego sensu tych słów i powtarzać do znudzenia, że porażka jest nieusuwalną częścią powodzenia. Nie będziemy opowiadać o robieniu lemoniady z cytryn, które dał  nam los, a o tym, że porażki zdarzają się każdemu i nie warto napinać z ich powodu wiadomej części ciała (tej, gdzie plecy kończą swoją szlachetną nazwę). Opowiadamy jak się z nią ułożyć i przestać udawać, że ciebie nie spotka. 

Zapraszamy do rozmowy o akceptacji porażek, o tym dlaczego w każdej pracy musi być sens, oraz klątwach porównywania się z innymi.